کد مطلب:276414 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112
شباهت به شعیب پیغمبر
شعیب علیه السلام قوم خود را به سوی خدا دعوت كرد تا این كه عمرش طولانی و استخوان هایش كوفته شد، سپس از نظرشان غایب گشت - تا آن جا كه خدا خواسته بود - و دوباره به صورت جوانی به آن ها بازگشت، این را فاضل مجلسی رحمه الله در مجلد پنجم بحار از امیر المؤمنین علیه السلام روایت كرده است. [1] .
قائم علیه السلام نیز با وجود طول عمر به صورت جوانی ظاهر می شود كه كم تر از چهل سال دارد، در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام آمده كه: آن كه از چهل سال بیشتر داشته باشد، صاحب این امر نیست. [2] .
[ صفحه 288]
و اخبار متعددی به همین مضمون رسیده است.
شعیب علیه السلام؛ چنان كه در حدیث نبوی صلی الله علیه وآله آمده، از محبت خداوند آن قدر گریست كه دیدگانش از بین رفت، خدای - عزّوجلّ - چشمانش را بازگرداند. دوباره گریست تا آن كه نابینا شد، باز خداوند دیدگانش را بینا كرد باز هم گریست تا كور شد، بار دیگر خداوند بینایی را به او بازگرداند. [3] قائم علیه السلام در زیارت ناحیه [خطاب به جدّش حسین علیه السلام] چنین گفته است: «وَلَأَبْكِیَنَّ عَلَیْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً؛ و به جای اشك بر تو خون می گریم».
شعیب علیه السلام در قوم خود گفت: «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛ [4] آنچه خداوند باقی گذارده برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید. قائم علیه السلام نیز، در كمال الدین آمده كه حضرت امام باقرعلیه السلام فرمود: هنگامی كه قائم علیه السلام خروج كند به كعبه تكیه می زند، و سیصد و سیزده مرد نزدش حاضر می شوند، پس اولین سخنی كه به زبان می آورد این آیه است: «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» سپس می گوید: من بقیة اللَّه در زمین و خلیفه خدا و حجّت او بر شما هستم. پس هیچ مسلمانی بر او سلام نمی كند، مگر این كه چنین می گوید: «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ» و چون شماره یارانش به یك عقد كه ده هزار نفر است رسید، خروج می كند. پس در زمین هیچ معبودی جز خداوند - عزّوجلّ - باقی نمی ماند، بت ها و اصنام و غیر این ها نابود می شود و آتش در آن ها می افتد، و این امر پس از غیبتی طولانی خواهد بود تا خداوند معلوم سازد چه كسی در غیبت ایمان می آورد و اطاعت می كند. [5] .
شعیب علیه السلام؛ تكذیب كنندگانش به آتشی كه از ابری كه در آن ها سایه افكنده بودبیرون آمد، سوختند، چنان كه خداوند - عزّوجلّ - می فرماید: «فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابَ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ»؛ [6] پس او را تكذیب كردند و آن گاه عذاب روز سایبان [ابر صاعقه خیز] آنان را فرو گرفت كه همانا آن عذاب روز بزرگی بود.
[ صفحه 289]
قائم علیه السلام نیز، تمام بت ها و معبودهای غیر خدا در زمان ظهورش خواهد سوخت، چنان كه در حدیث گذشته دانستی.
قائم علیه السلام نیز با وجود طول عمر به صورت جوانی ظاهر می شود كه كم تر از چهل سال دارد، در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام آمده كه: آن كه از چهل سال بیشتر داشته باشد، صاحب این امر نیست. [2] .
[ صفحه 288]
و اخبار متعددی به همین مضمون رسیده است.
شعیب علیه السلام؛ چنان كه در حدیث نبوی صلی الله علیه وآله آمده، از محبت خداوند آن قدر گریست كه دیدگانش از بین رفت، خدای - عزّوجلّ - چشمانش را بازگرداند. دوباره گریست تا آن كه نابینا شد، باز خداوند دیدگانش را بینا كرد باز هم گریست تا كور شد، بار دیگر خداوند بینایی را به او بازگرداند. [3] قائم علیه السلام در زیارت ناحیه [خطاب به جدّش حسین علیه السلام] چنین گفته است: «وَلَأَبْكِیَنَّ عَلَیْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً؛ و به جای اشك بر تو خون می گریم».
شعیب علیه السلام در قوم خود گفت: «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛ [4] آنچه خداوند باقی گذارده برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید. قائم علیه السلام نیز، در كمال الدین آمده كه حضرت امام باقرعلیه السلام فرمود: هنگامی كه قائم علیه السلام خروج كند به كعبه تكیه می زند، و سیصد و سیزده مرد نزدش حاضر می شوند، پس اولین سخنی كه به زبان می آورد این آیه است: «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» سپس می گوید: من بقیة اللَّه در زمین و خلیفه خدا و حجّت او بر شما هستم. پس هیچ مسلمانی بر او سلام نمی كند، مگر این كه چنین می گوید: «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ» و چون شماره یارانش به یك عقد كه ده هزار نفر است رسید، خروج می كند. پس در زمین هیچ معبودی جز خداوند - عزّوجلّ - باقی نمی ماند، بت ها و اصنام و غیر این ها نابود می شود و آتش در آن ها می افتد، و این امر پس از غیبتی طولانی خواهد بود تا خداوند معلوم سازد چه كسی در غیبت ایمان می آورد و اطاعت می كند. [5] .
شعیب علیه السلام؛ تكذیب كنندگانش به آتشی كه از ابری كه در آن ها سایه افكنده بودبیرون آمد، سوختند، چنان كه خداوند - عزّوجلّ - می فرماید: «فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابَ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ»؛ [6] پس او را تكذیب كردند و آن گاه عذاب روز سایبان [ابر صاعقه خیز] آنان را فرو گرفت كه همانا آن عذاب روز بزرگی بود.
[ صفحه 289]
قائم علیه السلام نیز، تمام بت ها و معبودهای غیر خدا در زمان ظهورش خواهد سوخت، چنان كه در حدیث گذشته دانستی.
[1] بحار الانوار: 385:12.
[2] بحار الانوار: 319:52.
[3] بحار الانوار: 380:12.
[4] سوره هود، آيه 86.
[5] كمال الدين: 331:1.
[6] سوره شعراء، آيه 189.